วรรณกรรมท้องถิ่น ๔ ภาค

วรรณกรรมท้องถิ่นไทย ๔ ภาค

วรรณกรรมท้องถิ่น หมายถึง ผลงานที่เกิดขึ้นจากการใช้ภาษาโดยการพูดและการเขียนของกลุ่มชนในแต่ละท้องถิ่น เช่น วรรณกรรมท้องถิ่นภาคเหนือ วรรณกรรมท้องถิ่นภาคอีสาน วรรณกรรมท้องถิ่นภาคใต้ เป็นต้น ซื่งในแต่ละท้องถิ่นก็จะใช้ภาษาพื้นบ้านในการถ่ายทอดเป็นเอกลักษณ์

วรรณกรรมที่สื่อเรื่องราวด้านต่างๆ ของท้องถิ่นใดท้องถิ่นหนึ่งโดยเฉพาะ เช่น จารีตประเพณี ชีวิตความเป็นอยู่ สภาพเศรษฐกิจและสังคม ทัศนคติ ค่านิยม ตลอดจนความเชื่อต่างๆ ของบรรพบุรุษ อันเป็นพื้นฐานของความคิดและพฤติกรรมของคนในปัจจุบัน

จำแนกโดยอาศัยเขตท้องถิ่นได้ ๔ ประเภท คือ

• วรรณกรรมพื้นบ้านภาคเหนือ (วรรณกรรมล้านนา)
• วรรณกรรมพื้นบ้านภาคตะวันออกเฉียงเหนือ
• วรรณกรรมพื้นบ้านภาคใต้
• วรรณกรรมพื้นบ้านภาคกลาง

จำแนกตามวิธีการบันทึก ได้ ๒ ประเภท คือ

• วรรณกรรมมุขปาฐะ หมายถึง วรรณกรรมที่ใช้วิธีเล่าจากปากต่อปาก ไม่มีการบันทึกไว้เป็นลายลักษณ์อักษร
• วรรณกรรมลายลักษณ์อักษร หมายถึง วรรณกรรมที่บันทึกไว้เป็นลายลักษณ์อักษร

บล็อกนี้ใช้สำหรับวิชาวรรณกรรมท้องถิ่น